کلمات سَمی برای کودک؛ گفتن این جملات به کودک اکیداَ ممنوع!

گفتن این جملات به کودک اکیداَ ممنوع!

والدین عزیز این جملات را هیچگاه به زبان نیاورید؛ چون برای روح کودک حکم سم را دارند و کشنده‌اند:

دوستت ندارم/ دیگر مامانت نیستم/ من می‌رم مامان یکی دیگه می‌شم/ می‌ذارمت و می‌رَم/ از خونه می‌ندازمت بیرون/ تو بچۀ بدی هستی/ تو مامان رو دوست نداری/ اگر این کار را نکنی، می‌زنمت، می‌کشمت/ وای به حالت!/ اگر بیام ببینم فلان کار را کردی، من می‌دونم و تو/ دیگر بابا(مامان) نداری/ می‌خوای مامان (باباتو) بکشی؟/ می‌خوای مامان (بابا) پیر بشه؟/ حرصم بدی، مریض میشم می میرم/ یه روزی تو رو می ندازمت سطل آشغال و …

من دیگه مامانت یا بابات نیستم

کودک در دنیا جز پدر و مادر کس دیگری را حامی و سرپناه خود نمی‌داند و پدر و مادر تمام دارایی اوست. با این حرف یا حرف‌های مشابه، تمام زندگی و آیندۀ کودک در ذهنش متزلزل می‌شود و احساس می‌کند همه چیزش را از دست داده است.

کودک حاضر نیست پدر و مادرش را از دست بدهد، و آن‌ها والدین بچۀ دیگری بشوند. این حرف‌های شما، بارها و بارها در ذهن کودک مرور می‌شود. خیال نکنید یک بار گفتید و تمام شد. مطمئن باشید کودک بارها از شما می‌پرسد: مامان، دوستم داری؟ یا موقع خروج شما از خانه می‌پرسد: کجا می‌ری؟ نرو؛ من و تنها نذار... زیرا کودک پیوسته مضطرب است که نکند والدینش را از دست بدهد. 

هرگز با حرف‌های ناآگاهانه، قلب کوچک و ذهن آرام کودک را پر از افکار منفی و هیجانات کاذب نکنید و اگر نیاز به آموزش در امر فرزند پروری دارید و دوست دارید والدی آگاه باشید حتما از روانشناس کودک کمک بگیرید. 

تو منو می کشی

کودک، درک درست و واضحی از مرگ ندارد و با شنیدن این جملات و جملات مشابه که تکیه‌کلام بزرگسالان است، احساس ناامنی و ناآسودگی می‌کند. حتی وقتی بدن کودک زخمی می‌شود، نگویید: الهی، برات بمیرم؛ زیرا کودک فرق بین شوخی و جدی یا معنی اغراق در جملات را نمی‌داند.

وقتی می‌گویید تو منو کشتی...، یا وقتی کار بدی می‌کند و می‌گویید می‌کشمت...، کودک تصور می‌کند که شما قصد کشتن او را دارید و احساس ناامنی می‌کند. زیرا کودکان زیر ۶ سال هر حرفی را باور می‌کنند.

به نظر شما، در این مواقع، پناهگاه امن کودک کجاست؟

از خونه میندازمت بیرون

اگر همسر شما این جمله را به شما بگوید، چه احساسی پیدا می‌کنید؟

سی ثانیه فکر کنید... آیا احساس نمی‌کنید این خانه دیگر محل امنی برای شما نیست؟ آیا به فکر یک خانۀ دیگر نمی‌افتید؟ آیا احساس نمی‌کنید افراد این خانه دیگر شما را دوست ندارند و نمی‌توانید دیگر با آن‌ها زندگی کنید؛ زیرا ارزشی برای شما قائل نیستند؟!

فرزندان در سن نوجوانی اگر این جملات را بشنوند، کم‌کم به فکر یک خانه و هم‌خانۀ جدید می‌افتند. حتی کودکان به فکر خانۀ مادربزرگ هم می‌افتند؛ یا با دیدن کودکان خیابانی، احساس هم‌ذات‌پنداری می‌کنند و در ذهن‌شان، خود را در این موقعیت‌ها می‌بینند. پس برای جلوگیری از این رفتارها و افکار، این عبارات را به کار نبرید.

اگه منو اذیت کنی، مریض می‌شم، می‌میرم

این جملات، احساس گناه و عذاب وجدان را به مخاطب القا می‌کند. بعضی وقت‌ها کودک به‌درستی نمی‌داند کدام رفتارش موجب اذیت شما شده. پس بهتر است به جای این جملات منفی، احساستان را در مورد آن رفتار بیان کنید؛ نه اینکه در مورد کودک صحبت کنید. برای مثال، بگویید: من از اینکه تو مسواک نمی‌زنی، ناراحت می‌شوم. نگاه و احساس بچه دربارۀ خودش نباید خراب و منفی شود.

هنگام احساس عذاب وجدان، کودک که سن خیلی کمتری از والدینش دارد، حس می‌کند که وظیفه دارد از آنان مراقبت کند. این برای روحیۀ کودک ضرر دارد. 

اگر تا به حال از این جملات استفاده می کردید، همین حالا آن را متوقف کنید حتی یک ساعت هم برای ادامه دیر است.

شما می توانید برای آموزش بهتر اصول فرزند پروری و درمان و رفع اضطراب کودکتان و رفع مشکلات ارتباطی و درمان نافرمانی و لجبازی و ... از روانشناسان کلینیک جامعه کمک بگیرید. مشاورین متخصص ما شما را یاری می نمایند.